}}} dalimèr {{{
Ze staat voor me,
zonder een spoor van schuld.
naakt, rein,
mijn innerlijke zelf dat zijn verdriet uitstort,
de smart die ze ervaart
Mijn eerdere gedachtes komen weer tot leven,
als een hoop die aan anorexia leidt,
onwillig gevoed te worden.
Zelfs geen briesje ontsnapt aan de storm die woedt.
Nooit heeft ze gesproken,
tot nu, wanneer ze aangesproken wordt.
Hoe kunnen we elkaar ooit bereiken,
in het geval dat jij de grauwogige
omhulling van een wolk van node hebt
en je ego zijn kostbare spelletje laat spelen.
Hoe kan ik vertalen,
als je de schijn wekt door plechtige gedachtes
onberoerd te blijven.
Trouwe liefde herinnert je geest eraan
om zich een blik op je innerlijk oog te gunnen.
De maan schijnt vreugdevol over de besterde wateren,
Vogels componeren hun tedere klank van hemel.
Bloemen tronen hun kleuren ten volle.
De zon schenkt ieder
alledaags aards schouwspel een hemels licht.
Als je een tedere aanraking kunt verdragen,
leidt je vragen dan naar je ziel
En in het diepst van je hart
voel je dan je lieflijke macht.
